De laatste steen
Nieuwe op- en afrittencomplex van de E17
Wat?
Met het nieuwe op- en afrittencomplex van de E17 in De Pinte kunnen we weer een item schrappen van onze lijst gevaarlijke punten. Een bijkomende op- en afrit van de E17 richting Antwerpen en een nieuwe rotonde op de N60 zorgen er voor dat het verkeer veel veiliger kan verlopen. Van waar je op de E17 ook komt en waar je ook naartoe moet, je komt nu altijd in de juiste richting op de N60 terecht en hoeft geen gevaarlijke oversteekbeweging meer te maken. Naast de op- en afritten en de rotonde is ook het wegdek op de N60 Gent-Oudenaarde vernieuwd en kreeg de brug over de E17 een grondige opknapbeurt. De kers op de taart is de nieuwe carpoolparking aan de rotonde. Agentschap Natuur en Bos droeg bij in de financiering voor deze parking want hiermee kunnen ze extra bezoekers aantrekken voor het nabijgelegen Parkbos. Zelfs voor paardentrailers is er een plaatsje voorzien. Iedereen tevreden. Ook in kader van veiligheid worden de fietsers geweerd op de nieuwe weginfrastructuur. Vlak aan een af- en oprittencomplex én op een primaire weg, het is een te gevaarlijke situatie. Voor de fietsers zijn er twee bestaande parallelle routes. Die worden binnen dit project verder verbeterd.
Het team achter de werken
Vlnr.: Bart Crombez, projectmanager en leidend ambtenaar, Wim De Baere, werftoezichter (verving sinds november 2019 werftoezichter Dirk Borms), Jurgen Mersch, werfleider.
Timing
De werken duurden zo’n 2,5 jaar. Dat was langer dan voorzien door problemen met de ondergrond in de beginfase.
Opening
Het nieuwe op- en afrittencomplex werd op 13 februari 2020 officieel ingehuldigd door minister Lydia Peeters. Tijdens de opening was het zo’n stormweer dat alle festiviteiten zoals de openingsspeeches en de receptie doorgingen in de werfkeet. Geen uitgebreide catering, wel koffie en lekkere wafels. De minister liet het slechte weer niet aan haar hart komen: ‘Mijn haar is toch niet gedaan’, liet ze bij aankomst al lachend weten. Ook wij worden ontvangen in diezelfde werfkeet, wanneer we enkele weken later Bart, Jurgen en Wim komen interviewen en fotograferen. Er zijn dan wel geen wafels, de sfeer zit meteen goed. Voor ons zitten drie tevreden mannen ...
Proficiat collega’s met het mooie resultaat. Hoe blikken jullie terug op de werken?
Bart: Tevreden! Alles is uiteindelijk goed verlopen. In het begin zag het er nochtans anders uit. Bij de opstart van de werken bleek een gedeelte van de werfzone heel moerassig. Daarom heeft de aannemer extra stabiliteitswerken moeten uitvoeren. Met extra kosten en extra werk als gevolg. Jurgen: Dat waren inderdaad spannende momenten. Gelukkig ging het om de zone waar de nieuwe op- en afritten zouden komen. De extra werken konden uitgevoerd worden zonder de weggebruikers te hinderen.
Wat maakte deze werf anders dan andere werven?
Wim: Voor mij was het speciaal omdat ik niet betrokken was van in het begin. Pas in november ben ingevallen voor collega Dirk. Ik heb al eerder werven overgenomen, maar nu ging het wel om een heel groot project. Nu, beton blijft beton: een groot deel van mijn taken zijn altijd hetzelfde. Maar voor bijvoorbeeld de vorderingsstaten moest ik wel meer terugvallen op Jurgen. Gelukkig had ik al eerder met hem en Bart samengewerkt. We waren al snel een geolied team. Jurgen: Voor mij was het werken aan een autosnelwegencomplex nieuw. De druk om zo weinig mogelijk hinder te veroorzaken ligt hier extra hoog, je hebt te maken met een andere regelgeving en de signalisatievergunning wordt door AWV zelf afgeleverd.
Wat waren de leukste momenten op de werf?
Wim: Voor mij is dat het afronden van een fase en de uiteindelijke oplevering. De markering die op de weg geschilderd wordt en de eerste wagens die over de nieuwe infrastructuur rijden … het heeft iets vredig, alle puzzelstukken vallen in elkaar. Jurgen: Wat me vooral bijblijft is de constructiviteit. We hebben heel hard ingezet op communicatie (met extra dank aan het communicatieteam Sylvie en Marie), en dat heeft geloond. Zowel de aanpalende bedrijvenen, de lokale besturen als de politie ... iedereen dacht mee en bleef positief. Ook de samenwerking met de aannemer was goed, ondanks de onvoorziene omstandigheden. Er was wederzijds respect en begrip. Bart: We zijn altijd kunnen blijven praten met de aannemer, hebben nooit in de pen moeten kruipen. Een grote werf zonder rechtszaak is tegenwoordig uitzonderlijk ...
Wat hadden jullie anders aangepakt?
Bart: De problemen met de ondergrond hadden we niet voorzien. In de studiefase hebben we sonderingen en boringen uitgevoerd en die waren ok. Als je de kosten naast elkaar legt was het interessanter geweest om nog meer proeven op voorhand uit te voeren, dan tijdens de werken op problemen te botsen.
Gaan jullie de werf missen?
Wim: De sfeer op de werf was goed, en het resultaat is geslaagd. Het is voor mij een project waar ik met de glimlach aan zal terugdenken. Jurgen: Alles is in schoonheid afgerond, nu op naar een nieuw project. Die flow is het mooie aan onze job en het werken aan investeringsprojecten. Je kan het niet oneindig rekken. Je sluit af en begint ergens anders. Het is goed nieuwe lucht op te snuiven.
