Zes van 2024
Van ons fietsrapport …
In ons tweejaarlijks fietsrapport geven we een score op de inrichting en het comfort van onze fietspaden.
… naar een Masterplan Fiets
Zes van 2024
Ilse, zijn we blij met het fietsrapport?
Goh, we zijn blij met het rapport zelf. Het is de eerste keer dat we een bijna gebiedsdekkend rapport hebben, goed voor zo’n 7000 kilometer. Dat maakt dat we veel minder blinde vlekken hebben en een beter globaal beeld krijgen van de toestand van onze fietspaden. Langs de andere kant legt het rapport wel bloot dat er nog veel werk op de planken ligt. Zo’n 40% van onze fietspaden zit in categorie D (slecht). Wat niet wegneemt dat we erop vooruit gaan ten opzichte van de voorbije jaren, zowel op vlak van comfort als op vlak van inrichting. Ons harde werk voor fiets levert op.
Hoe gaan we nu verder met de resultaten?
De bedoeling is om een verdere analyse te maken, in eerste instantie van de slechte fietspaden. Wat voor soort fietspad is het? Gaat het om een moordstrookje, een dubbelrichtingsfietspad, een fietspad dat over een rotonde gaat? Daarnaast willen we ongevallencijfers leggen, en kijken of het fietspad op een schoolroute ligt, of tot onze gevaarlijke punten behoort. We nemen de wegen waar fietspaden nog ontbreken mee in deze oefening, hoewel die niet vervat zitten in het fietsrapport. Input willen we halen bij de collega’s van de districten, regiomanagers, projectmanagers … maar ook bij externe partners zoals Fietsberaad en mobiliteitsexperten. Zo maken we er een participatietraject van.
Wat doen we met deze analyse?
De uitkomst moet een gedragen Masterplan Fiets zijn met een afwegingskader waarmee we de (slechte) fietspaden in categorieën kunnen indelen en bepalen hoe we ze verder aanpakken. In dat Masterplan zal staan welke fietspaden we in welke volgorde de komende 10 tot 20 jaar gaan aanpakken. Zo kunnen we bepalen welke ingrepen en budgetten daarvoor nodig zijn en hoe we ons daarvoor intern gaan organiseren. Ook het luik onderhoud nemen we mee. We willen vermijden dat ook de goede fietspaden in een slechtere categorie belanden door er niets meer aan te doen. Vergelijk het met het Masterplan Tunnels dat we onlangs uitbrachten.
Wat is de timing van zo’n masterplan?
Ik hoop nog dit jaar de analyse en het participatief traject te kunnen afronden en al tot de eerste resultaten te komen. We laten ons hiervoor begeleiden door een studiebureau. De eerste resultaten zouden in mei gekend moeten zijn.
Wat is volgens jou de grote uitdaging voor onze fietspaden?
Fietspaden aanleggen kost veel tijd en geld. Onder andere omdat je vaak geconfronteerd wordt met onteigeningen. Als we enkel de categorie D-fietspaden willen aanpakken, moeten we tot 150 kilometer per jaar heraanleggen om op 10 jaar rond te geraken. Dat is onmogelijk. Prioriteiten bepalen is dus noodzakelijk.
Daarnaast is het aantal en het type fietsen de voorbije jaren sterk toegenomen en veranderd. Om te voldoen aan de noden van de fietser van vandaag en morgen ligt de lat voor een conform fietspad ook steeds hoger.
Als laatste denk ik aan het onderhoud van de fietspaden. Als we ons in het masterplan enkel fixeren op categorie D-fietspaden, dan belanden onze goede fietspaden binnen de kortste keren ook in een lagere categorie. Comfort is hier zeker een belangrijke insteek.
Je neemt zelf de fiets naar het werk. Wat vind je als fietser van onze fietspaden?
Ik woon aan de rand van Brussel dus als ik naar het werk fiets, gebruik ik vooral Brusselse fietspaden (als die er al liggen). Die liggen er op mijn route alvast slechter bij dan de Vlaamse. Ik merk ook dat er weinig conflictvrije kruispunten zijn. Dan valt het pas op hoe hard we daar in Vlaanderen op inzetten.
Moeilijk vind ik het gemengd gebruik van fietspaden. Je deelt de beperkte ruimte niet alleen met veel fietsers maar ook met speedpedelecs, elektrische steps … Al die vervoersmiddelen harmonieus bij elkaar brengen is geen evidentie, dat merk je in de praktijk.