Het levenswerk van onze mascotte Leo is collega’s samenbrengen. Daarom richtte hij ‘Leo’s datingbureau’ op. Leo regelt een blind date tussen twee AWV’ers die een link met elkaar hebben. Kennen ze elkaar? Of hebben ze elkaar nog nooit gezien? In deze editie: Maarten Wouters, projectmedewerker bij team AIM-BIM en Vicky Macken, medewerker bij de klantendienst. Ze delen een grote liefde voor hun hond.
De eerste kennismaking
Vicky: We hebben elkaar nog nooit ontmoet.
Maarten: Nee, klopt.
Vicky: Wat doe je binnen AWV?
Maarten: Ik werk voor team AIM-BIM onder de afdeling AIW. Ik ben projectmedewerker en ondersteun mijn collega’s rond change management en communicatie van het AIM-BIM programma. Dit houdt in dat ik hen projectmatig ondersteun door onder andere mee het luik communicatie, organisatie van opleidingen, faciliteren van evenementen … Noem me gerust het manusje van alles :).
Vicky: En wat doen jullie dan precies bij AIM-BIM?
Maarten: AIM staat voor ‘Asset Information Management’ en BIM voor ‘Building Information Management’. Om het in grote lijnen te zeggen: we werken mee aan een digitale kopie van onze infrastructuur waarin alle beschikbare data zijn opgenomen. Zo’n digitale kopie is belangrijk voor ons assetmanagement maar ook een handige tool om digitaal samen te werken tijdens een infrastructuurproject. En jij, Vicky?
Vicky: Voor mij is het eenvoudiger om uit te leggen :). Ik werk bij de klantendienst. We volgen de klachten en meldingen op van burgers, lokale besturen … We vragen daarvoor input bij onder andere wegentoezichters, projectmanagers en werfleiders. Die informatie vormen wij om tot een duidelijke boodschap naar de melder. Hoe lang werk je al bij AWV?
Maarten: Een dik jaar nu. Ik kwam hier terecht via mijn buurvrouw. Die werkt voor AGION (Agentschap voor Infrastructuur in het Onderwijs). We gaan regelmatig wandelen en ik kloeg al eens tegen haar over mijn vorige job :). Zij gaf me de raad de website van de Vlaamse Overheid te checken. Ik zag een vacature die me aansprak en het bleek bij AWV te zijn :). Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld op een job als nu. En jij?
Vicky: Ik werkte al voor de Vlaamse Overheid, bij de dienst Jacht. Maar ik ben er uit principe vertrokken. Ik ben een hele grote dierenvriend, we adopteren altijd dieren: we hebben katten en een windhond uit Spanje. Ik werkte bij de dienst Jacht als dossierbeheerder. Ik maakte dus ook de jachtplannen en -vergunningen op. Ik kreeg foto’s binnen van dieren die waren afgeschoten en achtergelaten en dat ging niet meer …
Maarten: Ik denk dat we dan meteen de link hebben gevonden waarop we zijn gematcht door Leo. Ik ben ook een enorme dierenvriend. Een half jaar geleden kochten mijn partner en ik een Finse lappenhond, Olaf. Sindsdien staat alles in teken van de hond. Ik ga elke dag minstens een uur met hem wandelen, speel met hem, probeer zoveel mogelijk thuis te blijven bij hem … dat is zoals een kind, hé :). Ik trakteerde zelfs met suikerbonen op het werk toen hij pas bij ons was. Mijn collega’s gaan er helemaal in mee. Ik kreeg van hen een mooi geboortecadeau voor Olaf en regelmatig vragen ze naar een foto :). Heel tof!
Vicky: Ja, ik snap het helemaal. Bij ons is de hond ook de belangrijkste in huis. Toen ik mijn vriendin leerde kennen, was Tequiero 1 jaar oud. We hebben in het begin veel ruzie gehad over het feit dat de hond zo’n centrale plek in mijn leven had. Maar nu 9 jaar later zijn mijn vriendin en Tequiero dikke vrienden. Als we allebei buitenhuis moeten werken of een vakantie plannen is onze eerste bezorgdheid: waar gaat de hond naartoe?!
Maarten: Dat gaf me in het begin veel stress. Ik durfde Olaf niet alleen laten. Maar ondertussen lukt dat al beter. De twee dagen dat ik naar kantoor ga, blijft hij rustig thuis. Hij doet dat heel goed. En als ik dan thuis kom, maak ik extra veel tijd voor hem vrij. Wat voor hond is Tequiero?
Vicky: Het is een Greyhound (jachthond) die ik adopteerde uit Spanje. Ze was samen met haar zusje in een afvalcontainer in Spanje gedumpt toen ze vier maanden oud was. Ik volgde de organisatie ‘Spaanse honden in nood’ op Facebook en zag daar haar foto op verschijnen. Ik was meteen verliefd. Samen met een bevriend koppel hebben we de twee honden geadopteerd. Tequiero bleef bij mij, haar zus bij die vrienden. Zo kunnen ze elkaar nog vaak zien. We gaan ook regelmatig met een hele groep mensen met een windhond wandelen. Dat is heel fijn.
Maarten: Dat is een mooi verhaal. Wij liepen al enkele jaren met het idee van een hond rond. Toen we op café een Finse lappenhond zagen, wisten we meteen dat we voor dat ras wilden gaan. We hebben ons heel goed geïnformeerd, en ons op heel wat wachtlijsten gezet voor we echt hebben beslist om er voor te gaan. Het was een weloverwogen keuze. Uiteindelijk past hij perfect bij ons. Olaf is enerzijds heel actief. Hij kan makkelijk 20 à 25 km wandelen. Maar anderzijds heeft hij ook heel luie dagen. Ik herken mezelf er helemaal in :).
Vicky: Mensen denken dat windhonden heel veel beweging nodig hebben maar het zijn de meest luie honden die er zijn :). Tequiero staat op haar dagelijkse wandeling rond de wijk. Ze komt hier echt naar vragen met priemende ogen. Wekelijks maken we ook een grotere wandeling in een bos. Daar kan ze in de losloopweide ook enkele sprintjes trekken. Maar voor het grootste deel van de tijd ligt ze graag lekker uitgestrekt in de zetel.
Voor de foto trokken Maarten en Vicky met hun honden naar de Herkenrodeabdij in Hasselt. Het was spannend afwachten of Olaf en Tequiero het met elkaar konden vinden maar alles verliep prima. Honden tevreden, baasjes tevreden en koppelaar Leo tevreden!