De laatste steen
Project aan de R6 Mechelen
Vlnr.: Ben Schelfhaut (werfleider), Luc Massaer (werftoezichter) en Bram Dewil (projectmanager).
Na heel wat ‘Laatste stenen’ weten we dat geen enkel infrastructuurproject gespaard blijft van obstakels en onvoorziene omstandigheden. Maar bij het project aan de R6 in Mechelen was de uitdaging toch wel heel groot. Gelukkig konden projectmanager Bram, werfleider Ben en werfcontroleur Luc terugvallen op elkaar. Teamspirit boven! Collega Ben is de grootste babbelaar van de drie en doet ons het hele relaas.
Wat
Het vernieuwen van twee gevaarlijke kruispunten op de ring rond Mechelen (R6) moet het verkeer veiliger en vlotter laten verlopen voor alle weggebruikers.
- Op elk kruispunt wordt een brug geplaatst om het verkeer op de R6 over de steenweg te leiden (fly-over). Het gaat om integraalbruggen: bruggen waarbij het rijdek (het bovenste deel) en de onderbouw uit één stuk bestaan. Het voordeel is dat ze geen brugvoegen hebben, traditioneel het zwakke punt van een brug. Hierdoor zijn ze zeer stevig en onderhoudsvriendelijk. Ze kunnen ook ‘slanker’ gebouwd worden (de dikte van het brugdek moet bijvoorbeeld maar 1 i.p.v. 3 meter zijn) wat maakt dat ze mooier opgaan in de omgeving.
- Nabij het kruispunt van de R6 met de Liersesteenweg komt een fietstunnel onder de R6 door. Die is maar liefst 6 meter breed. De tunnel zorgt voor een veilige en directe verbinding voor fietsers en voetgangers en doorbreekt de barrière die de R6 vormt tussen de woonwijken en de bedrijvenzones.
- De kruispunten onder de bruggen worden ook volledig hertekend. Er komen op- en afritten zodat verkeer vlot en veilig de R6 kan op- en afrijden. Verkeerslichten zorgen er ook voor dat auto’s onderling maar ook fietsers en auto’s niet met elkaar in conflict komen. Voor fietsers zijn er, naast de fietstunnel, ook vrijliggende fietspaden voorzien.
Timing
De brug over het kruispunt met de Liersesteenweg werd in het najaar van 2018 voltooid. Op 25 maart 2019 begonnen de werken aan de brug over het kruispunt met de Antwerpsesteenweg. Op 8 juni 2020 ging het kruispunt officieel in gebruik.
Het begon met een gedateerde studie
Er zaten heel wat jaren tussen de uitvoering van de studie (2011) en de uiteindelijke start van de werken (2017). In die zes jaar was er heel wat veranderd op gebied van techniek en verkeersstromen … Dat betekende dat we het bestek niet strikt konden volgen maar alles kritisch moesten (her)bekijken. De buurt aan de Mechelse veiling was bijvoorbeeld ondertussen helemaal heraangelegd. Dat zorgde ervoor dat de verkeersdrukte op sommige wegen was toegenomen en onze tellingen niet meer klopte. We hadden ook rekening gehouden met het uitzonderlijk transport van een groot bedrijf vlak naast de R6. Maar dat bedrijf ging jammer genoeg failliet waardoor al onze aanpassingen overbodig waren.
Huis aan huis voor handtekeningen
Ook de onteigeningen gingen trager dan gepland. Pas een week voor de uiteindelijke aanvang van de werken was de projectgrond helemaal van ons. Ik ben uiteindelijk zelf mee huis aan huis gegaan om de nodige handtekeningen van de eigenaars te verzamelen. Er was geen tijd te verliezen. De voorbereidende werken voor de nutsvoorzieningen moesten, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, tijdens de werken worden uitgevoerd. Zo moest er nog een leiding met een diameter van 90 cm zo’n 14 meter onder een kruispunt gestoken worden terwijl de werken aan de gang waren.
Veel discussies, maar ook veel respect
De aannemer en AWV, dat was geen evidente match. We hadden een heel andere visie op kwaliteit en aanpak. Dat leidde tot heel wat discussies en bijsturingen. Zo moest het landhoofd van de brug terug afgebroken worden omdat de kwaliteit niet voldeed. Een werk van drie dagen. Het probleem is dat je wel het hele project en ook voor toekomstige projecten met elkaar verder moet. Belangrijk is dan om ‘professioneel’ ambras te maken: de zaken duidelijk en kordaat benoemen zonder dat het bij de andere op de maag blijft liggen (lacht). Hier valt Luc in: Met de aanpak van de aannemer hadden we het vaak moeilijk, maar met de arbeiders op het terrein hebben we wel heel fijn samengewerkt. Als je mensen met respect behandelt, hebben ze ook respect voor jou. Zalige kerels waren het, echte werkers, die op tijd en stond wat moesten ventileren, lachen, stoom afblazen, enz. Maar, ze deden echt hun best om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. Ik ben echt fier op hen.
Teamspirit voorop
Gelukkig konden Bram, Luc en ik bij elkaar terecht en zaten wij wel op één lijn. Luc is één week na mij begonnen bij AWV. Ik ken hem ondertussen al tien jaar. Het klikte meteen tussen ons, en we spreken regelmatig ook in onze vrije tijd af. We denken hetzelfde en hebben genoeg aan één woord om elkaar te begrijpen. Bram is pas later in het project gestapt, na het vertrek van de twee eerdere projectmanagers (ook dat liep niet zoals gepland). Maar we werkten meteen goed samen. We hebben echt een topteam. Luc: Naast een toffe teamsfeer, heeft het dagelijks fietsen van en naar de werf mij ook geholpen. 25 kilometer langs jaagpaden in de vroege ochtend, de natuur zien ontwaken, de seizoenen zien veranderen, dat doet wat met een mens. Ook ’s avonds na een vaak lawaaierige dag de drukte van mij kunnen ‘affietsen’ deed deugd. Ik kan het iedereen aanraden.
Een topteam, dat vraagt een rondje ‘Wie van de drie’.
Wat zeggen de collega’s over elkaar?
Opening als hoogtepunt
De opening van de nieuwe infrastructuur was voor mij het mooiste moment. En niet alleen omdat we eindelijk konden afsluiten (lacht). Het was een heel leuk event. Lydia Peeters legde de laatste symbolische meters asfalt eigenhandig aan met een pletwals. En we kregen heel wat positieve reacties van de eindgebruikers.
