Nancy jureert in het meisjesturnen
In het verleden was ze competitiezwemster. Wij kennen Nancy De Klerck vooral als teamverantwoordelijke exploitatie bij WWV. Ze kende niks van turnen en toch is ze nu jurylid. Hoe dat kwam? Dat lees je hieronder.
Dag Nancy, wat doe je precies?
Nancy: Ik ben jurylid toestelturnen meisjes, categorie 2. Tijdens het turnen krijg je steeds twee cijfers die samengeteld worden. Eentje voor moeilijkheidsgraad en eentje voor uitvoering. Voor de leeftijden vanaf 11 jaar op A/B niveau mag ik de uitvoering beoordelen en ik mag dat ook op Belgische kampioenschappen doen. Voor jongere categorieën en voor het C niveau ben ik meestal hoofdjury. Ik jureer ook af en toe op internationale wedstrijden.
Hoe ben je daarmee begonnen? Heb je zelf ooit geturnd?
Nancy: Ik ben zelf competitiezwemster geweest. Dus nee, ik heb zelf nooit geturnd. Maar mijn dochter turnt wel. Op haar vierde is ze geselecteerd om in Varsenare te gaan turnen, ze is er nu 16. De meisjes trainen in de topsporthal in Brugge. Daar gaan wel wat testen (mentaal, morfologie, explosiviteit) mee gepaard om te zien of de turnsters potentieel hebben. Bij het commentaar van die testen goochelen de trainers dan met termen. Mijn man en ik hoorden het Keulen donderen.
Dus ben ik gaan zoeken naar een cursus om er meer over te leren, zodat ik op zijn minst wist waar mijn dochter mee bezig was. De enige cursus die ik vond, was een jurycursus. Ik heb toen de club van mijn dochter aangesproken en dat was voor hen ok. Ze hebben trouwens mijn opleiding betaald. Dat zorgde ook wel voor wat druk, want ik wilde het echt goed doen. Ik had nog nooit in mijn carrière een herexamen moeten doen, maar voor de jurycursus heb ik er toch eentje gehad. Maar kijk, ik ben er geraakt.
Intussen ben ik in de club ook juryverantwoordelijke. Dat wil zeggen dat ik alle jurybeurten regel. Ik heb ook twee andere mama’s opgeleid om jury te worden. Ik ben er bijna per ongeluk ingerold, maar ik doe het nog steeds.
Wat moet je daarvoor kunnen?
Nancy: Niks. (lacht) Ik kende niks van turnen, ik heb zelf nooit geturnd en toch doe ik het. Dus echt niks. Maar je moet wel interesse hebben in het turnen en er graag naar kijken. Ik ben soms lang onderweg om te jureren in bv. Hasselt of Hoogstraten. Het zijn lange dagen, een korte pauze om te eten en dan weer verder. Enthousiasme is dus het belangrijkste. Maar ook kunnen focussen, want het gaat snel. Je hebt telkens 1,5 à 2 min om te kijken, te beoordelen en een punt te formuleren. Je moet durven beslissen. Daar heb je wel een zekere maturiteit voor nodig om te oordelen en te motiveren. De cursussen zijn best zwaar. Je moet zo’n 1500 symbolen leren en kennen. Maar als je het graag ziet en je bent gemotiveerd, dan lukt het wel.
Heb je een favoriet toestel?
Nancy: Ik heb vooral een niet-favoriet toestel. Ik beoordeel liever niet de brug met ongelijke leggers. Dat gaat echt snel. Mijn favorieten zijn dan wel grond en balk. Balk misschien nog het meest. Dat gaat trager. Het is ook het beste toestel van mijn dochter. Grond is dan weer hard werken. Op sommige niveaus mogen ze daar ook vrij elementen insteken. Daardoor is het soms echt zoeken naar wat ze aan het doen zijn.
Waar droom je nog van?
Nancy: Mijn droom heb ik dit jaar bereikt: ik mocht het BK jureren. Ik heb dat ooit al eens gedaan als 5e jurylid op sprong en bij de kleintjes, dat is relatief makkelijk. Dit jaar mocht ik balk en sprong beoordelen op hoger niveau en als 3e jurylid in rij. Dat is het hoogste dat ik kan doen op dat niveau. Vanuit de club pushen ze wel wat om toch ook categorie 1 te gaan doen. Daarna kan je als jurylid ook internationaal jureren. Maar die plaatsen zijn beperkt en op dit moment zijn er geen vrije plekjes. De internationale concurrentie is groot.
Is er een link met AWV?
Nancy: De jurycursus heeft mij geholpen om beslissingen te durven nemen. Ook de interactie die je hebt met de turnster, je moet op heel korte termijn (2min) oordelen en je moet iedereen op dezelfde lijn krijgen. Je moet kunnen motiveren en uitrekenen. Het is teamwerk. Mensen coachen en op hun gemak stellen, leer je daar ook. Er is natuurlijk niet meteen een link met wegenwerken, maar de vaardigheden uit het jureren, neem ik wel mee in mijn dagelijks werk als teamverantwoordelijke.
Wat moeten we zeker nog weten?
Nancy: Waar niemand bij stilstaat is hoeveel passie die juryleden daar insteken om daar hele dagen te focussen, te rekenen, te kijken … om dat in al die weekends te doen. Van januari tot eind april. Er komt heel wat bij kijken, het is niet zomaar punten geven. Het is veel denkwerk. Die 1500 symbolen kennen en toepassen. Het zijn echt heel veel dingen om te beoordelen. Alles moet perfect in lijn zijn.
Een klein beetje appreciatie voor de jury is ook wel fijn. Sommige ouders kunnen best hard zijn en werken dat weleens uit op de jury. Wij moeten daar ook elk jaar opnieuw examen voor doen. Het is een soort van licentie van een jaar die je krijgt als jurylid. Je komt daar niet zomaar dus. Maar het geeft wel veel voldoening. Ik probeer de turnsters ook altijd gerust te stellen. Ik hou niet van stiltes, dus tijdens het opstellen ga ik vaak een gesprekje met hen aan en leg ik uit wat ze mogen verwachten.