De hobby
Frank Louwrier, de juridische worstenboer
Vrank en vrij wandelde hij een tijd terug het bureau van Team Communicatie binnen. ‘Ik las dat jullie bijzondere hobby’s zoeken, ik heb wel wat.’ Nieuwsgierig als we zijn, wilden we daar wel meer over weten. Officieel is hij teamverantwoordelijke van het team wegeninspectie bij CD, officieus is Frank een vat vol verrassingen.
Frank, worsten draaien, hoe begin je daarmee?
Frank: Op mijn 18e trok ik vanuit België naar Hongarije op uitwisseling. Ik woonde er op drie uur treinen van Boedapest, richting de Roemeense grens. Ik volgde daar de economieschool maar eigenlijk wilde ik vooral contact met de Hongaren. Ik wilde Hongaars leren en deel uitmaken van de gemeenschap. Vrijetijdsactiviteiten leken me daarvoor perfect. Ik begon met voetbal, maar dat was helaas niet compatibel met het nachtleven, dat voor mij ook belangrijk was. Dus schreef ik me in voor de lokale worstenclub. (Ook al dacht mijn vader lang dat ik naar de worstelclub ging.) In Hongarije is worst een delicatesse, een belangrijk culinair gerecht. Ik maakte er kennis met het proces van worsten maken. From scratch. Een levend varken, slachten, versnijden en alle onderdelen verwerken.
Een blijvende hobby?
Frank: Klopt. Terug in de Nederland en daarna België ben ik het blijven doen. Ik ging zelfs terug naar Hongarije om bij te leren. Het is een leuke activiteit waar veel bij komt kijken. Als consument eten we veel worst. Je koopt dat in de winkel, maar je stelt je geen vragen bij de productie ervan. Ik vind het echt supercool om zo’n oude techniek te leren. Je kan veel met worsten: roken, drogen, vers op de BBQ, kruiding, variatie in ingrediënten … Het is culinair leuk om ze naar je eigen smaak te maken. En je proeft ook de verschillende kwaliteiten. Ik heb een aantal recepten die ik veel gebruik. Ik focus me op twee worsten: venkel-witte wijn en de Hongaarse paprikaworst. Die maak ik vaak en zijn superlekker, ook mijn omgeving vindt ze heel lekker.
Je bouwde zelfs een deel van je huis om voor je hobby.
Frank: Zowel in de tuin als in de kelder heb ik plaatsgemaakt voor mijn hobby. Van een stukje van mijn kelder heb ik een rijpingskast gemaakt. De droge worst is oorspronkelijk gemaakt om vlees zowel tijdens de zomer als de winter te kunnen gebruiken. Voor de bewaring zijn de temperatuur en de luchtvochtigheid heel belangrijk. Zo gaat de smaak zich ontwikkelen en wordt de worst lekkerder. In mijn tuin bouwde ik een worstenkast om de worsten te drogen tussen oktober en maart. Daarna verhuizen ze naar de rijpingskast in de kelder, een nis met gaas en ventilatie voor de luchtcirculatie.
Hebben de collega’s al eens van je talent kunnen proeven?
Frank: Een aantal jaar geleden heb ik op een teamdag een workshop worsten maken gegeven. Toen heb ik de collega’s meegenomen in het proces van hoe een worst tot stand komt. We hebben toen braadworsten gemaakt met witte wijn en venkel. Die zijn diezelfde avond nog op de BBQ beland en hebben we samen opgegeten. Het zorgde voor heel veel plezier. Iedereen was verrast dat de worst die ze zelf maakten zo lekker was. Verkopen doe ik wel niet. Ik deel ze uit onder vrienden of collega’s, voor de prijs van de ingrediënten.
De worsten zijn niet je enige hobby, er is een culinaire rode draad doorheen je hobby’s.
Frank: Ja, nu je het zegt. Ik maak kim chi (gefermenteerde groenten), ik ben een paddenstoelenzoeker en ik doe aan strandvissen. Het is allemaal culinair. Maar voor mij gaat het vooral nog om iets anders. Ik vind oude gewoontes heel boeiend en ik ben in alle activiteiten heel erg één met de natuur. In elk seizoen heb ik wel een hobby in de natuur of de buitenlucht waar ik heel erg naar uit kijk. Zo kijk ik er nu bv. al erg naar uit om in de herfst paddenstoelen te gaan zoeken. Ik heb daarvoor een speciale plek in de buurt van Namen om eekhoorntjesbrood te vinden, maar meer details deel ik niet (lacht). Het paddenstoelen zoeken kreeg ik mee van mijn vader en ik geef het door aan mijn kinderen. Ook al lust een van mijn kinderen ze absoluut niet, ze gaan wel graag mee op zoek.
En dan is er nog dat strandvissen.
Frank: Ik wil graag een lans breken voor onze Noordzee. Ik ga wel eens strandvissen/nachtvissen in Bredene of Oostende. Dan begin ik tegen 18u en eindig ik rond 3u ‘s nachts. Dan is de zee op zijn mooist. In de rug heb je de lampjes van de dijk en de appartementen, de zon gaat onder voor je ogen. Dan besef je hoeveel geluk we hebben met die Noordzee. Onlangs was er nog in het nieuws hoeveel afval er wordt achtergelaten. Ik snap dat gebrek aan respect voor dat mooie stukje natuur niet. Daarnaast ben ik mogelijk de enige Brusselaar (Frank woont in Brussel) die mag vissen met netten in Bredene, dat is ook een hele oude techniek. Een uitstervende traditie. Als ambtenaar zitten we altijd aan een bureau naar onze computer te staren, ik raad iedereen aan om een hobby te vinden waar je connectie hebt met de natuur. Het Belpaire-gebouw met haar daktuin gaat daar misschien ook wel al wat aan helpen.
De wist je dat’jes van Frank
Wist je dat …
… een witte laag op een worst ook een paddenstoel/schimmel is. Het is een veel gezocht resultaat onder de worstenliefhebbers.
Wist je dat …
… een blauwe of groene schimmel op een worst dan weer wil zeggen dat je ze meteen moet weggooien :).
Wist je dat …
… Frank een visworst niet aanraadt, dat is vaak teleurstellend.
Wist je dat …
… Meneer Wateetons (een artiestennaam) ‘de worstenbijbel’ schreef, het basishandboek als je meer wil weten over worsten maken?