Tom blikt terug op 2019

Het is zover. De periode van zowel terugblikken als vooruitkijken is aangebroken. Wat waren het voorbije jaar de belangrijkste, meest succesvolle of moeilijkste momenten en wat staat ons te wachten in 2020? Niemand beter om hier een blik op te werpen dan onze eigen administrateur-generaal, Tom Roelants. Hij laat heel even op zich wachten en excuseert zich al meteen: ‘Neem het mij niet kwalijk als ik ons gesprek eventjes moet onderbreken’, begint hij, ‘ik verwacht een telefoontje dat ik niet kan laten wachten.’ De toon is gezet: het is en was een drukbezet jaar. Druk maar voorspoedig?

‘De grootste highlight van het afgelopen jaar is het feit dat het een verkiezingsjaar was. We hebben de eerste helft van het jaar veel tijd gestoken in het voorbereiden van een goede bijdrage aan het nieuwe regeerakkoord’, opent Tom het gesprek. ‘Vanuit onze expertise doen we telkens nieuwe voorstellen of bieden we advies over zaken waar, volgens ons, verder aan moet gewerkt worden of projecten waarvan we vinden dat ze beter worden stopgezet. We proberen dat telkens professioneler te doen. Daar zijn we in geslaagd. Het resultaat was een gebald en to-the-point AWV memorand
um.’

Ben je tevreden met de beleidsnota?

‘Dit jaar is de beleidsnota iets algemener opgemaakt. Dat ligt aan het feit dat de regering later is aangetreden dan gewoonlijk. Normaal krijgen ze twee maand de tijd om aan de nota te werken. Deze keer is de huidige regering pas begonnen op het moment dat het Parlement al actief was. Het was bijgevolg een hele drukke periode voor de nieuwe minister, met slechts enkele weken de tijd om de beleidsnota uit te schrijven. Daarom is deze iets minder gedetailleerd dan vorige jaren. De minister zal de nota uiteraard de komende jaren meer nauwgezet uittekenen.’

Hoe verlopen de eerste gesprekken?

‘Het is een nieuw kabinet. En dat betekent dat mensen zich nog volop moeten inwerken. Tot op de dag van vandaag is dit nog niet volledig samengesteld. Het is een kabinet dat veel vragen stelt, en dat is goed. Vanuit AWV hadden we als voornemen om de communicatie beter te organiseren dan voordien. Daarom hebben we onze werking intern wat bijgeschaafd. Vroeger moest alles via mij passeren en was ik hierdoor een belemmerende factor. We hebben nu enkele specialisten aangeduid binnen AWV die afzonderlijk in contact staan met het kabinet. Om elkaar op de hoogte te houden, zitten we regelmatig samen met een werkgroep. Vanuit die werkgroep wordt eenduidige feedback gegeven aan het kabinet. We reageren hierdoor ook sneller en efficiënter.’

Wat zijn de belangrijkste zaken in de beleidsnota voor AWV?

‘Fietspaden zijn opnieuw een belangrijk item. De fietsinvesteringen worden verder opgetrokken tot 300 miljoen euro per jaar tegen 2024. Ook wordt aan het concept van basisbereikbaarheid vastgehouden en dit moet de komende jaren concreet invulling krijgen. Dat houdt in dat het mobiliteitssysteem vraaggericht georganiseerd wordt: het vervoersaanbod wordt beter afgestemd op de vervoersvraag en op de reële vervoersstromen. Wat ook betekent dat infrastructuur zal worden aangepast. Een goede samenwerking met en tussen de verschillende gemeenten is essentieel in het concept basisbereikbaarheid. Zelf zijn we al drie jaar bezig met de voorbereiding hiervan, onder andere door het aanstellen van de regiomanagers. Verder kreeg ook verkeersveiligheid een prominente plaats binnen de beleidsnota. Zo moet er meer aandacht gaan naar kwetsbare weggebruikers.’

Zijn er bepaalde uitkomsten die je betreurt?

‘In elk regeerakkoord staan een aantal verrassingen. De uitkanteling van de wegeninspectie is er zo een. Ik heb het onderwerp aangekaart bij de minister, maar het besluit staat vast. Waarom gebeurt dit eigenlijk? Als vrachtwagenchauffeur kan je worden tegengehouden door de Wegeninspectie (momenteel AWV) en een uur later ook door ambtenaren die controleren of je in orde bent met je verkeersbelasting. Dit komt verwarrend en vreemd over. Want maken we niet allemaal deel uit van de overheid? Als je mijn mening vraagt, zou ik zeggen: zet die mannen van de verkeersbelasting bij ons. De wegeninspectie is een zéér complexe materie waarover AWV en het beleidsdomein heel wat technische en juridische expertise in huis heeft. Ik vind het een spijtige beslissing. Nu het besluit vast staat, gaan we er alles aan doen om dit zo vlot mogelijk te laten verlopen. Het is hartverwarmend te zien hoe graag het team van de Wegeninspectie bij AWV werkt. We zullen ze missen.'

Wat was voor jou dit jaar een mijlpaal binnen onze eigen organisatie?

‘Dat is ongetwijfeld het feit dat het Verkeerscentrum terug bij AWV is gekomen. Met de nadruk op terug, want 13 jaar geleden waren zij ook al een deel van ons team. Iedereen is ervan overtuigd dat de hereniging een goede zaak is. We hebben namelijk veel handen en voeten op onze weg, en de collega’s van het Verkeerscentrum zijn onze ogen, die we op een bepaald moment kwijt waren. Het is nu een kwestie van goed te communiceren en samen te werken. Ik vind het belangrijk dat we samen nadenken over de visie en missie van AWV. Ik vermeldde vorig jaar dat elke verandering een nieuwe dynamiek met zich meebrengt. Met de komst van Jean-Pierre Vijverman - en trouwens ook Ethel (Claeyssens, afdelingshoofd PCO) - hebben we twee nieuwe gezichten in de directieraad. Dit zorgt voor een nieuwe blik en frisse ideeën. Daar kan ik alleen maar blij om zijn.’

Het BIM-verhaal trok dit jaar ook veel aandacht. Hoe blik je daarop terug?

‘Binnen de infrastructuur-wereld is BIM inderdaad heel belangrijk. We hebben daar de voorbije jaren achter de schermen heel veel werk voor geleverd. Niet alleen op technisch vlak, er werden ook veel inspanningen geleverd om intern iedereen mee te krijgen met het verhaal: ‘Wat betekent BIM, wat zal dat voor ons inhouden?’. Er werd veel duidelijkheid geschept en uitleg gegeven. Half november hebben we een voorstelling voor de infrastructuur-wereld in Vlaanderen georganiseerd. Hier werden alle betrokkenen op uitgenodigd, van aannemers en studiebureaus tot de IT sector. We hebben daar besproken hoe ver we staan met het project. Er kwamen ontzettend veel positieve reacties op het feit dat wij als overheid hier het voortouw nemen. We proberen de hele sector mee te krijgen en dat wordt enorm geapprecieerd. In dit geval is het AWV die de sector vooruit duwt richting innovatie. We moeten hier ongetwijfeld op blijven inzetten. Op het najaars-seminarie bekeken we hoe we innovatie nog beter kunnen structureren en faciliteren binnen ons agentschap.’

Een blik vooruit nu. Buiten de punten die worden aangehaald in de beleidsnota, wat heeft 2020 voor AWV nog in petto?

‘Het intern dienstverleningsmodel is een belangrijk project dat doorgetrokken wordt naar volgend jaar. Onlangs werd het financiële proces als eerste afgeklopt. We gaan op hetzelfde elan verder voor alle andere processen binnen AWV. We moeten steeds zoeken naar hoe we ons werk efficiënter kunnen organiseren. We zijn gestart met het financiële luik omdat we hopen dat we met de winst die we behalen door efficiënter te werk te gaan, het aantal tekortkomingen die we in het verleden hebben ervaren, kunnen wegwerken. Binnen de Vlaamse Overheid scoren wij niet geweldig op het vlak van tijdig betalen van onze facturen. Daarom is dit puntje ook opgenomen in ‘de 6 van 2019.’ We zijn er de laatste jaren wel serieus op vooruit gegaan. Het intern dienstverleningsmodel zal ons helpen om dat cijfer nog verder vooruit te krijgen. Afhankelijk van waar we dit jaar eindigen, zullen we ons doel voor 2020 hierop afstemmen.’

Tot slot. Is er iets waar u persoonlijk naar uitkijkt dit jaar?

‘Mijn kinderen (4 zonen, red.) zitten bijna allemaal in het hoger onderwijs. Die zijn nu volop met hun toekomst bezig. Ze staan op het punt keuzes te maken die invloed zullen hebben op hun beroepsleven. Als ik zelf terugblik op mijn studententijd, besef ik dat de overgang van de studenten- naar de beroepswereld een grote aanpassing is in je leven. Ik kijk er naar uit hen dit jaar te zien groeien. Een van mijn zonen is nu begonnen aan zijn eerste jaar industrieel ingenieur. De uitdaging in de klas was om een maquette van een brug te maken die het zwaarst kon worden belast. Dan kan ik niet anders dan terug te denken aan vroeger’, sluit Tom af.’