Op de koffie
Vader en dochter
Peter Van Mele werkt als projectingenieur bij VWT. Afgelopen zomer kreeg het team versterking van een jobstudent: Tine Van Mele. Inderdaad, de dochter van Peter. Hoe is dat, werken als jobstudent voor AWV? En hoe voelt het om je dochter elke dag tegen te komen op kantoor? Stof genoeg om Peter en Tine uit te nodigen op de koffie.
Peter, wat doe je bij AWV?
Peter: Ik werk als projectingenieur elektrische installaties voor VWT en buig me over ons IP-telematicanetwerk. Dat is het telematicanetwerk dat AWV beheert en waarop onze camera’s, verkeerslichten, dynamische verkeersborden … aangesloten zijn. Ook andere Vlaamse overheden maken trouwens gebruik van dit glasvezelnetwerk. Een tweede luik van mijn job heeft te maken met data. Ik ben onder andere trekker van het project Sherlock. Hiermee ontwikkelen we een overkoepelend monitoring systeem voor de VTC-operatoren en andere AWV’ers voor de opvolging van onze EM-installaties.
Tine, jij bent jobstudent bij VWT, wat is jouw takenpakket?
Tine: Ik werk net als papa voor de pijler netwerk en telematica maar we zitten niet in hetzelfde team. Ik rapporteer aan Jan Bosmans. Ik doe voornamelijk intekenwerk van ons kabelnetwerk en van onze kabines in ELISA Infra. Maar evengoed heb ik al een halve dag het archief mee helpen opkuisen. Die variatie vind ik wel leuk.
Wat studeer je?
Tine: Ik ga naar mijn derde jaar Burgerlijk Ingenieur met specialisatie toegepaste natuurkunde aan de universiteit in Gent. Ik zit daar ook op kot. Ik deed al eerder studentenjobs maar nog niet in de grote vakantie.
Jullie werken niet in hetzelfde team, maar zitten wel samen op kantoor. Hoe valt dat mee?
Peter: Goed. Ik ben blij dat ze niet voor mij werkt. Ik zou teveel benoemen wat niet goed is vrees ik (lacht). Nu zien we elkaar tijdens de koffie- en middagpauzes, dat is perfect zo.
Tine: En we fietsen ook samen naar het werk. Gelukkig, want ik vind fietsen in Antwerpen niet zo evident. Voor mij is het ook makkelijker dat Jan mijn begeleider is. Hij doet dat trouwens heel goed, ik kan met al mijn vragen bij hem terecht. Eigenlijk bij iedereen van de collega’s. Het is opvallend hoe behulpzaam iedereen is.
Peter: Dat is ook het eerste wat mij opviel toen ik drie jaar geleden begon bij AWV. Iedereen staat meteen klaar om je te helpen of iets uit te leggen.
Hoe kwam je hier terecht als jobstudent, Tine?
Tine: Papa kwam met de vacature thuis en vroeg me of het niets voor mij was. Solliciteren deed ik via een digitaal formulier. Uiteindelijk bleef ik, samen met nog een andere kandidaat over. Toen is er geloot en kwam ik als gelukkige uit de bus (lacht).
Babbelen jullie thuis nog veel na over het werk?
Peter: Ik praat thuis eigenlijk weinig over het werk. Ik wil beide goed gescheiden houden. Als ik op het werk ben, ga ik er helemaal voor en ben ik 100% gefocust. Maar eens thuis draai ik de knop volledig om.
Tine: Vooral in aanloop naar mijn vakantiejob vertelde papa al eens wat meer over zijn functie en de collega’s. Nu weet ik eindelijk wat papa zijn job inhoudt. Hij praat ook redelijk luid op kantoor dus ik heb een goed zicht op waarmee hij allemaal bezig is (lacht).
Wat is je al opgevallen de voorbije weken?
Tine: Het eten in het restaurant van het VAC is goedkoper en beter dan in studentenrestaurants (lacht). Ik ben ook aangenaam verrast door het sociale aspect van het bedrijfsleven. Eender welke job je uitvoert, je komt met collega’s in contact, vergadert, werkt samen … Ik was echt van het idee dat een burgerlijk ingenieur een 'geïsoleerde' functie had in een bedrijf.
Lijken jullie op elkaar?
Peter: De collega’s hebben al opgemerkt dat we allebei rommelig zijn aan ons bureau (lacht).
Tine: We zijn allebei gedreven en hebben een positieve ingesteldheid
Peter: Tine is wel spontaner in de omgang als ik. Dat wist ik wel maar dat is me de afgelopen weken extra opgevallen.
Tine, is Peter van AWV dezelfde als Peter van thuis?
Tine: Moeilijke vraag. Grotendeels wel, maar ik merk wel dat hij op het werk veel gestructureerder is dan thuis. Zo ken ik hem niet (lacht).
Dilemma’s
Studeren of werken?
Tine: Voorlopig kies ik nog voor studeren, ik voel me nog niet klaar om al te gaan werken. Laat me nog maar even genieten van mijn studententijd.
Peter: Misschien kies ik ook voor studeren. Ik vind het nog altijd één van de mooiste periodes in mijn leven. Je hebt veel vrijheid, je maakt er vrienden voor het leven … Waarschijnlijk stel ik het te romantisch voor na al die jaren (lacht).
Pintje drinken na het werk of recht naar huis?
Tine: Ik vind het wel leuk om na het werk nog af te spreken met vrienden in de stad. Het lijkt alsof ik nu veel meer vrije tijd heb dan tijdens het academiejaar. Je hebt ook niets meer aan je hoofd eens je het kantoorgebouw buiten stapt.
Peter: Op mijn vorig werk gingen we regelmatig iets drinken met collega’s na het werk. Dat gebeurt nu veel minder.
Tine: Maar de koffiepauzes zijn dan weer extra gezellig (lacht).
Samenwerken of individueel werken?
Tine: Allebei. Veel studenten klagen over groepswerken omdat je er altijd een paar hebt die niets doen. Maar ik heb er wel goede ervaringen mee. Als je de sfeer positief houdt, krijg je iedereen mee.
Peter: Voor mij ook beiden. Ik heb graag de collega’s als klankbord, ik toets graag dingen af. Maar langs de andere kant hou ik de zaken wel graag in de hand.
Koud of warm eten tijdens de lunch?
Peter: Ik verkies warm. Dat neemt niet weg dat ik ‘s avonds ook nog warm eet.
Tine: Voor mij ook warm. Ook al heb ik van mijn mama te horen gekregen dat ik dringend beter moet budgetteren (lacht). Onterecht, ik vind van mezelf dat ik best spaarzaam ben.